“Тунеядцы, тунеядцы — белорусские сыны!”: Декрет №3 в стихах

Андрей Филипчик, “Вконтакте”

“Дармаеды, дармаеды, беларускія сыны!

За падаткі, за кайданы

Заплаці пяцьсот даляраў,

Каб чыноўнікі жылі!”

Максим Знак, Facebook

“За скромную цену в две базовых

Не будем мы больше обязаны…

Ура государству!

Даёшь тунеядство!

Так мило и дёшево! Сразу бы!”

Леонид Фридкин, Facebook

“Братцы, помогите разобраться,

Относить правительство куда?

Термин применимый — тунеядство?..

(Жизнь за счёт народного труда)”.

Змитер Дяденко, Facebook

Я жыў сабе як жыў, бяды не ведаў —

Дбаў пра даляры, кошты на бензін...

Ды трапіў нечакана ў дармаеды!

І высветлілася — не я адзін.

Сказалі мне: "Жыццё ідзе не гладка,

А ты — нібыта здраднік на вайне".

Сказалі, што я не сплаціў падаткі —

Міністры галадаюць праз мяне.

Мяне складана збіць мастацкім свістам,

Я не паддамся лёгка на падман:

Гляджу тэленавіны — там міністры.

Аж шчокі не змяшчаюцца ў экран:

Зусім апухлі без маіх падаткаў,

Забыліся, калі ў іх быў абед...

І я сябе адчуў істотай гадкай.

Не пухну? Сто адсоткаў — дармаед!

Оксана Ромашкина, “Вконтакте”

Вот налог на тунеядство,

Улыбайтесь господа)))

Узаконил "батька" рабство,

Это вам не ерунда!

Эй! Вы братцы-тунеядцы,

Засиделись в городах!

Нужно всем идти работать,

на картофельных полях)))

Не лежите и не ешьте.

Не летайте за рубеж.

Закрывайте очень дружно,

Экономическую брешь)))

Ведь не все ещё финансы,

"Батька" вытряс из людей.

Кошельки вы открывайте

И налог платить скорей!!!

Он повысил все налоги.

Хоть под поравоз ложись!

Скоро выпустит "эмбарго"

И на воздух, и на жизнь)))

Виктор Малишевский, Livejournal

А хто там iдзе, у фэйсбуку iдзе

У агромнiстай такой грамадзе?

— Дармаеды.

А што яны нясуць у сваіх злых пастах,

На уладу без cрэбра, Палац Незалежнасці ў лапцях?

— Сваю крыўду.

А куды ж нясуць гэту крыўду ўсю,

А куды ж нясуць напаказ сваю?

— У падатковую.

А хто гэта iх, не адзiн мiльён,

Крыўду несць наўчыў, разбудзiў iх сон?

— Дэкрэт, гора.

А чаго ж, чаго захацелась iм,

Без выбару век, віртуалам нямым?

— Людзьмi звацца.