Як працуе “беларускі Tinder”: "Дзікае паляванне на рамантыку"

31/01/2025 - 15:39

Мабільны дадатак "Віт" / @rubanau_collage

Замест Ціндара, які сышоў з Беларусі летась, у беларусаў з’явіўся “Віт!”. Гэта цалкам беларускамоўная праграма, з дапамогай якой можна знайсці новыя знаёмствы і нават каханне.

Журналісты Еўрарадыё пакарысталіся праграмай і вырашылі падзяліцца ўражаннямі.

Дзяніс: лайкнулі дзяўчына з Мінска і мужчына з Гданьска

Я спампаваў “Віт!” у пачатку верасня, амаль адразу пасля яго рэлізу. Даведаўся пра яго, здаецца, са СМІ, а можа, недзе і рэкламу ўбачыў, дакладна не памятаю.

Мэта — стандартная: знайсці новыя знаёмствы, зносіны, калі пашанцуе — новых сяброў ці нават стасункі.

Прывабіла ў “Віт!” тое, што гэта чыста беларуская тэма. Каб у традыцыйным дэйтынгу знайсці беларуса, трэба вельмі пастарацца, а тут усё ў адным месцы. Зручна. Ну, і, знаходзячыся ў эміграцыі, хочацца паразмаўляць пра глазураваныя сыркі і панастальгаваць па старых часах.

Пасля спампавання мяне сустракае прасценькі бела-фіялетавы інтэрфейс, які цьмяна нагадвае некалі папулярную апку Kate Mobile.

Далей трэба запоўніць анкету — тут усё стандартна, як і ў любых іншых класічных дэйтынгах, але ёсць і адрозненні. Напрыклад, можна наладзіць “Віт!” так, каб ён паказваў людзей толькі з вашага горада ці толькі з вашай краіны.

Яшчэ ёсць функцыя "Карта", дзе іншыя карыстальнікі могуць бачыць ваша месцазнаходжанне (з умовай, што ў іх таксама ўключаная гэтая опцыя) — але гэта вельмі небяспечная штука.

Я настроіўся так: шукаю дзяўчат ад 18 да 29 гадоў у Варшаве.

Калі перайшоў гартаць анкеты, заўважыў яшчэ адно нязвыклае адрозненне ад іншых дэйтынг-апс: у тым жа Tinder ці Bumble, каб лайкнуць чалавека, трэба свайпнуць направа.

Як працуе “беларускі Tinder”: "Дзікае паляванне на рамантыку"

"Віт" у Instagram

Тут жа свайп і налева, і направа азначае, што вы прапускаеце карыстальніка, а каб яго лайкнуць, трэба асобна клікнуць на кнопку "Павітацца". Не сказаць, што гэта мінус, хутчэй, пытанне звычкі. Да карыстальнікаў, якіх вы дызлайкнулі, потым можна вярнуцца і паглядзець іх профілі зноў.
Яшчэ з адрозненняў: можна адразу бачыць тых, хто паставіў вам лайк (у раскручаных дэйтынгах гэтая функцыя даступная толькі прэміум-карыстальнікам па падпісцы).

Потым выявілася яшчэ адна цікавая штука, за якую асабіста я стаўлю “Віт!” тлусты мінус: мяне лайкнула карыстальніца з Кракава, потым яшчэ адна з Мінска, а потым мужчына з Гданьска.

Гэта як? Атрымліваецца, я магу бачыць людзей толькі з Варшавы, а мяне могуць бачыць усе? Гэта ж адна з умоваў канфідэнцыйнасці, хіба не? У маім разуменні такія налады павінныя працаваць у абодва бакі.

Дзяўчат у зададзеным мной узроставым дыяпазоне аказалася не так і шмат — першы варшаўскі "мэтч" я злавіў дні праз два.

Усе, з кім я меў зносіны, выкарыстоўвалі беларускую мову. З іх уласных слоў, яны шукалі зносін і прыглядаліся да новай аплікацыі. Да сустрэч справа не даходзіла.

Праз тры-чатыры дні “Віт!” надакучвае, цікавасць знікае, а новыя профілі з'яўляюцца вельмі рэдка. Акрамя таго, не могуць не бянтэжыць вялікія прабелы ў бяспецы.

Задумка: 12/10

Увасабленне: 5,5/10

Янка: можна знайсці нават тых, хто ў шлюбе

Я зарэгістравалася ў “Віт!” праз некалькі месяцаў пасля запуску аплікацыі. Першае, што адзначыла — гэта як напаўняецца профіль. Можна запоўніць падрабязную анкету.

Я эксперыментавала, выбіраючы спачатку людзей, якія жывуць толькі ў тым жа горадзе, дзе я. Сустрэла шмат знаёмых, напрыклад даведалася, што сябра развёўся з жонкай.

Але карткі даволі хутка скончыліся. Прычым я пазначыла, каб апка паказвала і мужчын, і жанчын. Апошнія (а большасць з іх пісала, што шукаюць сяброў) мяне ў сябры не дадавалі. Мужчыны ж чакана пісалі даволі актыўна.

Потым я спрабавала пашырыць геаграфію: было цікава паглядзець, хто сядзіць з Беларусі і з іншых краін, напрыклад ЗША ці нават Аўстраліі. Мне спадабалася, што ёсць людзі ўсіх узростаў і статусаў. Можна знайсці нават тых, хто ў шлюбе і з дзецьмі (яны пра гэта адкрыта пісалі).

Як у іншых праграмах для знаёмстваў, сустракаліся профілі без фота або рэкламныя, напрыклад продаж аўтамабіляў у Польшчы ці брэнд znivien, які прасоўваў свежы промакод.

Скрыншоты з дадатку

Што асабліва прыемна беларусам і беларускам — шмат беларускамоўных профіляў з чыста беларускімі жартамі, кшталту “думаю не пра Рымскую імперыю, а пра ВКЛ” ці “хлопец са Шчучыншчыны”.

Мне ўдалося пагутарыць з хлопцамі з розных краін. З хлопцам з Беларусі абмеркавалі кіно/жыццё. З хлопцамі з Захаду — таксама агульныя інтарэсы ды іншае. Яны і на спатканні запрашалі, але гэта ўжо мяне не цікавіла.

Мужчына са Швецыі, калі я спытала, як яму апка, сказаў, што вельмі падабаецца, бо знаёміцца. Праўда, больш з беларускамі з Польшчы, але і з новымі людзьмі ў сябе, у Швецыі. Сярод праблем назваў тое, што апка “падвісае” падчас запуску і немагчыма аплаціць (але незразумела, што менавіта).

Але “Віт!” — хутчэй не пра знаёмствы, а пра базу даных, і гэта яго галоўны мінус. Праграма падалася мне даволі карыснай для таварыша маёра. Людзей не так шмат, карткі з профілямі можа пагартаць зноў, калі яны скончыліся. Няма азарту ў тым, што профіль можа знікнуць назаўсёды. Да таго ж ты бачыш, хто цябе лайкае.

Задумка: 8/10

Увасабленне: 6/10

Тарас: цішыня амаль як на могілках

Скажу шчыра: я зусім не прыхільнік анлайн-дэйтынгу.

Мяне заўсёды засмучала перспектыва рабіць кампліменты і клікаць на спатканне незнаёмых людзей, якіх я ведаю толькі са сціслай анкеты і набору вытанчана (і тое не заўсёды) зробленых фатаздымкаў.

Тут аналогіі з анлайн-шопінгам узнікаюць, бо ў праграме ты бачыш адно, а ў паштовую скрыню праз два тыдні чакання прыходзіць зусім іншае. А што ўжо казаць, калі трэба “абраць” для сацыяльнай эксплуатацыі жывога чалавека, з усімі яго сумневамі і складанасцямі.

Але двухгадовая эміграцыя ў Польшчы прымусіла перагледзець ранейшыя прынцыпы і прыярытэты. Узнікла патрэба пашырыць спіс знаёмстваў, а ва ўмовах адсутнасці альбо раптоўнага знікнення жывых пляцовак, дзе тусуецца шмат беларускай моладзі, гэта зрабіць даволі складана.

Becca Tapert / Unsplash

Патлумачу, чаму менавіта беларускай. Бо ўзровень ведання польскай мовы пакуль не настолькі камфортны, каб можна было без праблем стасавацца з мясцовымі лэдзі на складаныя тэмы і бліскуча жартаваць.

Таму для транзітнага перыяду, калі ты яшчэ недастаткова асіміляваўся ў замежжы, аплікацыя “Віт!” мне падалася найлепшым варыянтам для спробы новых стасункаў.

Тым больш стваральнікі прапаноўвалі звязвацца з зарэгістраванымі беларусамі і беларускамі па ўсім свеце. Адразу пасля з’яўлення праграма перажыла медыйны ўздым — і шмат карыстальнікаў зрабіла сабе там анкеты. Я на хвалі агульнага ажыятажу таксама зарэгістраваўся.

А ў студзені пачаў паўнавартасна карыстацца і зразумеў, што “Віт!” — далёка не забойца Ціндара. Проста таму, што база карыстальнікаў амаль мёртвая.

Я спачатку паставіў у наладах ахоп “па ўсім свеце” і з захапленнем гартаў карткі, знаходзячы каляжанак з рэдакцыі і гуллівых публічных асобаў з дэмакратычнага руху.

Вось толькі ніхто не рэагаваў на лайкі (тут за гэта адказвае кнопка “Павітацца”), а адгукнуліся толькі тры дзяўчыны з 14. Адна адвалілася пасля першага прывітання, а з дзвюма іншымі мы міла паразмаўлялі пра сённяшняе жыццё ў Мінску, дзе яны цяпер жывуць.

Timo Stern / Unsplash

Завязаць гутарку, не тое што знаёмства, з дзяўчатамі з Варшавы, дзе я цяпер жыву, не атрымалася. Карыстальніц альбо спалохалі мае фоткі, альбо, хутчэй за ўсё, яны проста больш не карыстаюцца гэтай праграмай.

На бяду я яшчэ скараціў межы ахопу да Варшавы — і карткі з патэнцыйнымі сяброўкамі праз пару дзясяткаў перагортванняў скончыліся, і я крануўся дна лічбавага дэйтынгу.

Я паспрабаваў зайсці з іншага боку — паэксперыментваў з тэрытарыяльным ахопам і ўзростам удзельніц, спрабуючы скласці для сябе карціну карыстальніц. І зразумеў, што у “Віт!” ёсць дзве вялікія групы жанчын: дамы ў шлюбе, якія шукаюць сабе ці сваім дзецям сяброў і сябровак, і зусім маладыя дзяўчаты 18-19 гадоў, якія мне ўжо ў дочкі падыходзяць.

Жанчын сярэдняга ўзросту (35) альбо старэйшых ці маладзейшых на пяць-дзесяць гадоў аказалася зусім няшмат. А тыя акаўнты, што ёсць, так і не падалі знакаў жыцця за ўвесь час карыстання праграмай.

На гэтым маё дзікае паляванне на рамантыку ў “Віт!” скончылася і наўрад ці калі адновіцца. Пры цікавай задуме і хай і сціплай, але акуратнай рэалізацыі для дэйтынгу яна не зусім падыходзіць. А для знаёмстваў з беларускамі можна знайсці шмат альтэрнатыўных варыянтаў, ад Instagram да TikTok.

Праекту дапамог бы пісьменны маркетынг і піяр, але падазраю, што грошай на гэта ў стваральнікаў “Віт!” цяпер няма. Як, зрэшты, ва ўсіх некамерцыйных праектаў.

Задумка: 8/10

Увасабленне: 4/10