Замах гарантуе Трампу перамогу? Што кажуць прыклады з амерыканскай гісторыі

Дональда Трампа, былога прэзідэнта ЗША і кандыдата на сёлетнія выбары ад Рэспубліканскай партыі, у суботу 13 чэрвеня беспаспяхова спрабавалі забіць. Гэты замах на ўплывовую публічную асобу палітычныя эксперты паспяшылі палічыць “залатым білетам” для палітыка ў Авальны кабінет.

Але амерыканская гісторыя палітычнай барацьбы нагадвае, што замахі на здароўе і жыццё далёка не ўсім кандыдатам дапамагалі атрымаць народную падтрымку на выбарах.

Еўрарадыё ўзгадвае найбольш яркія прыклады, калі амерыканскія палітыкі гублялі здароўе і нават жыццё ад учынкаў сваіх радыкальных апанентаў.

Моц і параза Тэадора Рузвельта (1912)

26-ты прэзідэнт ЗША Тэадор Рузвельт балатаваўся на трэці тэрмін ад Прагрэсіўнай партыі, таксама вядомай як "Партыя лася". Восенню 1912 года ён выступаў у Мілуокі, штат Вісконсін, калі на яго быў учынены замах. Уладальнік салуна Джон Шрэнк, які пакутаваў на псіхічны разлад, стрэліў у Рузвельта з рэвальвера.

Куля патрапіла ў грудзі палітыка, але на шчасце, тоўстае паліто, футарал для ачкоў і 50-старонкавы рукапіс прамовы запаволілі яе. Нягледзячы на ​​раненне, Рузвельт настаяў на тым, каб скончыць сваю прамову, заявіўшы: "На забойства такога быка трэба больш, чым адна куля". Палітык выступаў на працягу 90 хвілін, перш чым быў дастаўлены ў шпіталь. Ён поўнасцю аднавіўся, але выбары 1912 года прайграў. Перамогу атрымаў кандыдат ад Дэмакратычнай партыі — Вудра Вільсан.

Забойства Роберта Кенэдзі (1968)

Роберт Ф. Кенэдзі, сенатар ад Нью-Ёрка і малодшы брат прэзідэнта Джона Кенэдзі, быў адным з вядучых кандыдатаў на пасаду прэзідэнта ад Дэмакратычнай партыі ў 1968 годзе. 5 чэрвеня 1968 года, пасля перамогі на праймерыз у Каліфорніі, Кенэдзі выступаў з прамовай у гатэлі "Амбасадор" у Лос-Анджэлесе. У гэты момант на яго напаў Сірхан Сірхан, які некалькі разоў стрэліў у палітыка.

Роберт быў тэрмінова дастаўлены ў бальніцу, але памёр 6 чэрвеня 1968 года. Яго смерць узрушыла амерыканцаў і змяніла ход выбараў. Дэмакратычная партыя была вымушаная хутка шукаць замену, і ў выніку намінацыю атрымаў Х'юберт Хамфры, віцэ-прэзідэнт пры Ліндане Джонсане. На агульных выбарах у лістападзе 1968 года Хамфры прайграў рэспубліканцу Рычарду Ніксану.

Цікава, што сын Роберта Кенэдзі, таксама Роберт, таксама выставіў кандыдатуру на выбары 2024 года у якасці незалежнага кандыдата. Але праз неадназначную рэпутацыю, Роберт Кенэдзі — зацяты антываксер і аматар канспіралагічных тэорый, шанцаў на перамогу у прадстаўніка знакамітай сям’і няшмат.

Замах на Джорджа Уолеса (1972)

Губернатар Алабамы і прыхільнік расавай сегрэгацыі, Джордж Уолес быў кандыдатам на пасаду прэзідэнта ў 1972 годзе ад Амерыканскай незалежнай партыі. 15 траўня 1972 года, падчас перадвыбарчага мітынгу ў Лорэл, штат Мерыленд, на Уолеса быў здзейснены замах. Артур Брэмер, 21-гадовы мужчына з псіхічным разладам, стрэліў ва Уолеса пяць разоў.

Уолес выжыў, але застаўся паралізаваным ніжэй пояса і правёў астатняе жыццё ў інвалідным вазку. Ягоная кампанія была сур'ёзна падарваная, і ён выбыў з перадвыбарчай гонкі. На выбарах 1972 года перамогу атрымаў дзейны прэзідэнт-рэспубліканец Рычард Ніксан, пераабраўшыся на другі тэрмін.

Два замахі на Джэральда Форда (1975)

Джэральд Форд стаў прэзідэнтам пасля адстаўкі Рычарда Ніксана і балатаваўся на поўны тэрмін на пасаду прэзідэнта ў 1976 годзе. Падчас яго прэзідэнцтва на яго былі здзейсненыя два замахі. 5 верасня 1975 года ў Сакрамента, штат Каліфорнія, Лінет Фром, член радыкальнай групы "Сімбіянісцкая армія вызвалення", паспрабавала застрэліць Форда. Аднак зброя не стрэліла, і Фром была арыштаваная і прысуджаная да пажыццёвага зняволення.

Усяго праз 17 дзён, 22 верасня 1975 года, радыкальная актывістка Сара Джэйн Мур таксама паспрабавала забіць Форда ў Сан-Францыска. Яна стрэліла, але прамахнулася, і была затрымана на месцы. Мур таксама прыгаваылі да пажыццёвага зняволення. Гэтыя інцыдэнты падкрэслілі неабходнасць узмацнення мераў бяспекі для абароны прэзідэнта. На выбарах 1976 года Форд прайграў кандыдату ад Дэмакратычнай партыі Джымі Картэру.