Маглі выратаваць, але не спяшаліся. Што за хвароба забрала жыццё Алеся Пушкіна

Гэты стан патрабуе неадкладнай шпіталізацыі — такая практыка замацаваная ва ўсім свеце і ў беларускіх клінічных пратаколах. Як пішуць амерыканскія навукоўцы, смяротнасць пры перфарацыі язвы можа дасягаць 30%, але ранняе хірургічнае лячэнне і тэрапія сепсісу істотна зніжаюць гэты працэнт. Ключавое тут: ранняе. Аднак у сітуацыі, калі дапамога патрабавалася палітвязню ў беларускай турме, браць на сябе адказнасць за яго шпіталізацыю ў "грамадзянскую" бальніцу ніхто не спяшаўся. Час быў страчаны.

І прабадзення язвы, і смерці можна было пазбегнуць, калі б турэмныя дактары своечасова звярнулі ўвагу на стан мастака. І пераканалі б начальства, якое не мае дачынення да медыцыны, што хуткую трэба было выклікаць яшчэ ўчора.

“Самы дрэнны перыяд — гэта вясна і лета”

Прабадная язва ўзнікае, калі не лячыць "звычайныя" язвы. А яны з'яўляюцца і развіваюцца пад уплывам некалькіх фактараў. Гэта харчаванне, стрэс, курэнне, адсутнасць медыцынскай дапамогі.

Былыя палітвязні часта расказваюць пра каларыйную, але няякасную ежу ў калоніях. "Няма ні садавіны, ні вітамінаў. Гэта добра, калі недзе з лістапада ў рацыёне з'яўляюцца буракі, капуста. Іх дадаюць у баршчы, капусту тушаць. Тады хоць нейкія вітаміны ёсць, — расказвае Еўрарадыё блогер Аляксандр Кабанаў, які правёў за кратамі 2,5 года. — Часнок дадаюць у баршчы, але таксама зноў жа па сезоне.

Самы дрэнны перыяд — гэта вясна і лета. З аднаго боку, авітаміноз, з іншага боку — на складах усё сканчаецца. І ідуць толькі кашы і макароны, якія называюць пяльменямі. Рыбу ўрэзалі. Раней давалі кожны вечар, а калі я выходзіў, — толькі раз на тыдзень".

Да пераводу ў гродзенскую турму ў снежні 2022 года Алесь Пушкін на здароўе не скардзіўся. А ў апошніх лістах ён пісаў, што схуднеў на 20 кг. Язва развілася вясной — якраз тады, калі харчаванне ў калоніях і ў турмах самае беднае.

“Кожны дзень медработнік павінен прыходзіць і апытваць”

Доктар, які працаваў у медчастцы аднаго з беларускіх СІЗА, расказвае Еўрарадыё, што хуткую паводле закона павінны выклікаць адразу ж, калі супрацоўнікі турмы ці калоніі разумеюць, што не могуць дапамагчы зняволенаму самі. Ён дадае, што турэмныя дактары заўсёды ў курсе стану зняволеных.

"А са штрафным ізалятарам і з карцэрам СІЗА ёсць яшчэ асобная рэч: кожны дзень медработнік павінен прыходзіць і апытваць пра стан здароўя. Калі чалавек захворвае і доктар працуе паводле правіл, ён даведаецца пра хваробу адразу, як толькі прыходзяць скаргі", — кажа медык.

А Андрэй Кабанаў заўважае, што далёка не ўсё ў сітуацыі з хваробай зняволеных залежыць ад дактароў. “Каб атрымаць лекі або вітаміны, патрэбны дазвол трох чалавек. Спачатку опер правярае і кажа, можна ці не. Хоць ён ніякага дачынення да медыцыны не мае, — расказвае блогер. — Потым падпісвае начальнік турмы. А потым — начальнік медчасткі. Калі ты злосны парушальнік і сядзіш у СІЗА, ужо опер табе дазволу на вітаміны не дасць".