У дзень свайго 82-годдзя Леанід Калодка прабег 10 км марафону за гадзіну
Віктар Кучынскі пачаў бегаць у 51 год. Цяпер ён трэніруецца не кожны дзень. Маўляў, трэба не стаміцца і пры гэтым атрымаць задавальненне. На мінскім паўмарафоне 82-гадовы Віктар Кучынскі прабягае дыстанцыю ў 21 кіламетр за 2:15:03.
"Праўда, раблю доўгія прабегі: па 15, 20, а бывае і па 30 кіламетраў, — заўважае Віктар Пятровіч. — Але я бягу інтэрвальна, спакойна. 80 крокаў двайных бягу, а потым 50 двайных — пешшу. І так 5 кіламетраў. Я сябе не абцяжарваю, але даводзіцца папацець. Ды і ўзрост ужо. Я часам хаджу да медыкаў. Выявіў нядаўна склероз артэрый. Але дактары кажуць, што бегаць можна. Трэба ж даваць устраску арганізму".
Вынік Кучынскага на сёлетнім паўмарафоне на тры хвіліны горшы, чым летась. Бо, кажа пенсіянер, бег побач з дзяўчынай, і яны шмат размаўлялі. Але асабісты рэкорд Віктара — 42 км за 3 гадзіны 6 хвілін у 1988 годзе. Пры гэтым кажа, што нейкага асаблівага рэжыму і харчавання не прытрымліваецца. Есць тое, што і заўсёды: бульбу, гародніну, курыцу.
Назад у Магілёў Віктар ехаў на верхняй паліцы агульнага вагона пасажырскага цягніка.
77-гадовая мінчанка Тамара Новікава прабягае дыстанцыю Мінскага паўмарафона ў 10 кіламетраў за 1:47:09. Былая журналістка кажа, што бегае з 20-ці гадоў.
"Я прыроджаны хадун. Удзень магу прайсці ад 20 да 40 кіламетраў, а бег для мяне — гэта проста ўсе бягуць, і я бягу. Я сама па сабе моцная. Люблю хадзіць. Рэкордаў ніколі па бегу не паказваю, але бегаю рэгулярна. Люблю рух".
Нягледзячы на тое, што дактары "знаходзяць" у Тамары Аляксандраўны арытмію, жанчына лічыць сэрца здаровым, і мяркуе, што бегам можна вылечыць любое сэрца і любы ціск. Але варта сачыць і за харчаваннем, перакананая Тамара Новікава. Трэба піць гарбату — чорную, зялёную, з беларускіх зёлак і малако. Харчавацца лепш проста.
Тамара Аляксандраўна бегае разам з дачкой Святланай. Моладзь, кажа жанчына, хоць яе і абганяе, вельмі станоўча і дружалюбна ставіцца.
"Моладзь прама змяняецца на марафонах, я проста як у рай патрапіла", — дзеліцца ўражаннямі жанчына.
Андрэй Караленка з Жодзіна пачаў бегаць у 66 гадоў разам з сабакам:
"Знайшоўся прыблудны сабачка, я з ім хадзіў, ён рос, потым з ім бегаў, а потым мяне ўбачылі хлопцы і кажуць: "Што ты адзін бегаеш? Давай да нас у клуб пры Белазе". Цяпер з імі бегаю".
Сёлета на Мінскім паўмарафоне 80-гадовы Караленка 10 кіламетраў прабягае за 1:34:28. Некалі гэтую ж адлегласць прабягаў за 54 хвіліны. Цяпер за рэкордамі жодзінец не ганяецца.
"На гэта ёсць дзве прычыны, — тлумачыць мужчына. — Я стаў старэйшым і слабейшым і бягу з фотакамерай, фатаграфую тых, хто бяжыць мне насустрач. А потым фота гэтых хлопцаў і дзяўчат выкладваю на сайт "РэтраПогляд". На паўмарафоне я маладых не абганяў. Вядома, мог бы абагнаць дзяўчат з педуніверсітэта, яны беглі слабей за мяне. Але я гэтага не рабіў, я іх фатаграфаваў. Усе мяне вітаюць, бо думаюць, што я самы стары і самы слабы. Але я не самы стары на гэтым марафоне".
…У дзень Мінскага паўмарафона, 4 верасня Леанід Аляксандравіч Калодка святкуе свой 82-і Дзень нараджэння і прабягае 10 кіламетраў роўна за гадзіну! Па яго словах, арганізатары прабегу мусяць улічыць адну важную рэч: групу 70+ падзяліць на дзве: 70-79 і 80+. Бо бегуны 1946-га года нараджэння, натуральна, шпарчэйныя за тых, хто старэйшы за іх на 12 гадоў.
Леанід Аляксандравіч сапраўдны фанат бегу, ён фіксуе ўсе свае дасягненні ў адмысловым сшытку.
"Калі сышоў на пенсію, я сказаў, што працаваць больш не буду, а буду займацца бегам. І вось за гэтыя 18 гадоў я прабег 67 тысяч кіламетраў, ўзяў удзел у 103 марафонах на 42 кіламетры. У мяне запісаныя ўсе дні — колькі я прабег і з якой хуткасцю. Люблю бег".
Цяпер бегае Леанід Калодка не кожны дзень. Калі раней за месяц прабягаў 300-400 кіламетраў, цяпер толькі 150. На здароўе не скардзіцца. Ціск — 130 на 80. Пульс у спакойным стане — 48 удараў у хвіліну. Пры бегу — 160.
"Я так добра сябе адчуваю толькі з-за бегу", — рэзюмуе Леанід Аляксандравіч.
