Выкладчыкаў неіснуючай дысцыпліны накіруюць у сельскія клубы?
Студэнты-чацверакурснікі Беларускага дзяржаўнага універсітэта культуры і мастацтваў прыдумалі спектакль "Антираспред", спрабуючы такім чынам прыцягнуць увагу да
Як ні дзіўна,
пратэст студэнтаў накіраваны нават не
супраць самога факта размеркавання:
Студэнтка Юля: "Размеркаванне
існавала заўжды! Але не ўсё б было так
дрэнна, каб мы хоць прыблізна ведалі,
кім мы будзем працаваць. Нас размяркоўваюць
не па спецыяльнасці! Агульнавядомы
факт, што 2 гады таму ў школах закрылі
вывучэнне прадмета "Сусветная і айчынная
мастацкая культура", але нас працягваюць
навучаць. Хоць і сэнсу ў гэтым навучанні,
натуральна, няма. Атрымоўваецца, што мы
— выкладчыкі неіснуючай дысцыпліны".
![](/files/styles/in_report/public/field/image/2010/04/2533/16737.jpeg)
Каб хоць неяк
выправіць сітуацыю і даць студэнтам
магчымасць уладкавацца, на чацвертым
курсе навучання іх вырашылі папросту...
перакваліфікаваць! Напрыклад, у
супрацоўнікаў клубаў, арганізатараў
культурнай
дзейнасці і вольнага часу.
"Але ж гэта
абсалютна палярнае паняцце накірунку нашай спецыяльнасці!" — працягваюць студэнты. — "На факультэце
ёсць група, якая атрымоўвае такую
спецыяльнасць. Але яны на яе і паступалі.
Гэта ніяк не тое, з чым мы хацелі звязаць
свой лёс. Усе тыя месцы, якія нам
прапаноўваюць, не адпавядаюць ні нашым
патрэбнасцям,
ні ўзроўню нашай адукацыі ".
![](/files/styles/in_report/public/field/image/2010/04/2533/16738.jpeg)
![](/files/styles/in_report/public/field/image/2010/04/2533/16739.jpeg)
Пошук свайго
месца пад сонцам сканчваецца тым, што
выпускнікі кафедры ідуць працаваць у
лепшым выпадку метадыстамі, у горшым —
танцаваць стрыптыз.
Студэнтка Юля: "Гэты спектакль
— рэпетыцыя таго, чым мы насамрэч будзем
займацца пасля заканчэння універсітэта.
Хто не спяваў — заспявае, хто не танцаваў
— будзе танцаваць. А што яшчэ павінен
рабіць супрацоўнік, да прыкладу, сельскага Дома
культуры? Пра якое мастацтвазнаўства мы можам марыць? Навошта мы вучымся?"
![](/files/styles/in_report/public/field/image/2010/04/2533/16740.jpeg)
Усе студэнты
спецыяльнасцяў "Выкладчык сусветнай
і айчыннай мастацкай культуры" і "Культуролаг-даследчык" за плячыма
маюць вучобу ў музычным вучылішчы ці
каледжы мастацтваў. Гэта — адно з
патрабаванняў уступных іспытаў.
"Гледзячы па ўсім
— па гэтых спецыяльнасцях мы і будзем
працаваць. Дык а навошта мы 5 гадоў тут?
А тым больш — за свае ўласныя грошы?— кажа адна са студэнтак платнага навучання.
— Я чацвёрты год плачу за дыплом, які
мне не дасць магчымасці працаваць ў
абраным накірунку! А за гэты час губляецца
кваліфікацыя па маёй першай адукацыі".
![](/files/styles/in_report/public/field/image/2010/04/2533/16741.jpeg)
Пакуль жа ў студэнтаў 410 групы ёсць яшчэ год да выпуску. Год, за які, хочацца верыць, як і абяцаў Міністр культуры Павел Латушка, прадмет "Сусветная і айчынная мастацкая культура" вернецца ў школы, а выпускнікі кафедры годна зоймуць свае працоўныя месцы.