Абурацца ці шкадаваць: як ставіцца да мігрантаў на мяжы з Польшчай

Наступны контраргумент: яны цяпер у бяспецы, у Беларусі ім нічога не пагражае. Дык няхай застаюцца! Але мігранты хочуць менавіта ў Германію, дзе і дапамогі вышэйшыя, і магчымасцяў нармальна жыць больш, што ператварае іх у "эканамічных" уцекачоў, а не ў "палітычных". Гэта сапраўды так, але гэта ніяк не супярэчыць таму, што на радзіме яны знаходзяцца ў небяспецы і проста хочуць годнага жыцця. Годнае жыццё — гэта не халява, а базавае права кожнага чалавека. Многія беларусы, ратуючыся ад беларускіх сілавікоў, таксама не спыняюцца, напрыклад, ва Украіне, а едуць у Германію або Чэхію. Ці можна іх за гэта асуджаць?

Разважаючы пра тысячы мігрантаў, якія захраслі ў Беларусі і на мяжы, мы нярэдка забываем, што гэта проста людзі, якія вымушаныя халоднымі лістападаўскімі начамі спаць у лясах. Якіх напераменку штурхаюць то беларускія, то еўрапейскія памежнікі. Якія пазычаюць грошы і прадаюць маёмасць, толькі каб мець сродкі на дарогу. Як можна лічыць "халяўшчыкам, якому ў нас рабіць няма чаго" чалавека, які ўцякае ад вайны, галечы або этнацыду, дзеля гэтага гатовы парушаць законы і адмовіцца ад базавых выгод, весці з сабой дзяцей па пакрытай інеем лістоце, разумеючы, што ўсё можа скончыцца гібеллю? У мяне ўзнікаюць пытанні да маральных якасцяў і інтэлекту такіх канапавых экспертаў.

Пытанні, якіх прапаганда не закранае: чаму нечакана колькасць "турыстаў" вырасла пасля слоў Лукашэнкі пра тое, што Беларусь больш не будзе абмяжоўваць міграцыю? Чаму беларускія памежнікі дапускаюць парушэнні заканадаўства і "не бачаць" тых, хто ідзе ў абыход афіцыйных пунктаў пропуску? Чаму беларускія ўлады спрабуюць завесці як мага больш авіякампаній з Ірака, Сірыі і іншых азіяцкіх краін у нашы аэрапорты? Нарэшце, чаму беларускія сілавікі не пускаюць мігрантаў назад у Беларусь, б'юць іх і адбіраюць тэлефоны? І хто тыя мужчыны ў камуфляжы, якія ўважліва назіраюць за тым, што адбываецца на мяжы?

Замест таго каб абмяркоўваць гэтыя пытанні, многія пускаюцца ў развагі пра тое, ці варта спачуваць мігрантам — хоць адказ на гэтае пытанне відавочны. Такім зрушэннем фокусу людзі фактычна дапамагаюць дзяржаўнай прапагандзе.

Мігранты вартыя спагады — дакладна гэтаксама, як любыя людзі. Асабліва калі яны становяцца ахвярамі тых, хто выкарыстоўвае іх у сваіх інтарэсах. Замест таго каб асуджаць падманутых, памятайце, што ёсць тыя, хто падманвае.

Меркаванне аўтара можа не супадаць з пазіцыяй рэдакцыі.