Фанат, на якім скончыліся квіткі на БАТЭ-Арсенал, прастаяў у чарзе тры гадзіны

09:50, праз дзесяць хвілін павінен стартаваць продаж адзіночных білетаў на матч БАТЭ-Арсенал. На першым паверсе людзі змейкай стаяць у чарзе, якая заканчваецца на другім паверсе, усяго каля 250 чалавек.

Людзі ў самым пачатку чаргі занялі месца яшчэ ўчора. Міхаіл з сябрамі адны з такіх.

Ніхто не ведае, ні колькі будуць каштаваць білеты, ні ў якіх сектарах, вядома толькі, што месцаў будзе "больш за тысячу".

Роўна ў 10 каса адчыняецца. Кошт квітка 35 рублёў. У продаж паступілі месцы на сектарах за варотамі, ды і то не цалкам, а толькі першыя 5-6 шэрагаў. Астатнія месцы адзначаныя, як прададзеныя.

“Зноў выкінулі толькі за варотамі, ды колькі можна, — абураюцца людзі ў чарзе. — Калі ўжо скончыцца гэтая іх палітыка?”

Працуе толькі адна каса, і чарга вельмі павольна рухаецца. Шматлікія пакупнікі па некалькі хвілін стаяць і выбіраюць, на якой шэраг і ў якой сектар сесці. Рабіць гэта нязручна, вольныя месцы бачныя толькі на маленькім экране над касай, дзе нават нельга паглядзець карту стадыёна цалкам. Касіру пастаянна даводзіцца пераключацца паміж сектарамі, каб паказаць, дзе засталіся месцы.

Дзмітрый адным з першых купіў білет. Разам з сынам балее за Арсенал, але ў чацвер будуць "балець за добры футбол". Гэта папулярны адказ у тых, хто стаіць у чарзе і “топіць” за Арсенал.

Праз гадзіну пасля пачатку продажу чарга не прасунулася і на палову. Адзін з хлопцаў не вытрымлівае і патрабуе кнігу скаргаў.

“Гэта ж немагчыма, вы хоць электронную чаргу б усталявалі, ну ці другую касу зрабілі, — абураецца пакупнік у жоўтай скураной куртцы. — Дзе ваша кніга скаргаў і прапаноў?”

Касірка пачынае шукаць, чарга спыняецца, людзі незадаволеныя.

"Сам купіў, а нам перашкаджае, — абураюцца ў натоўпе".

Касірка, не знайшоўшы кнігу, накіроўвае ў офіс на чацвёрты паверх, нібыта кніга там.

Яшчэ некалькі гадзін чарга ўсё гэтак жа павольна прасоўваецца наперад.

“Я балею за “Арсенал” усяго толькі год, — распавядае Марыя, яна паспела набыць білет. — Гэта ўсё мой сябар, ён ужо 11 год фанацее, вось, уцягнуў мяне. Я не тое, каб вялікі фанат футбола, але з ім мне глядзець цікава”.

Дзесьці на зыходзе трэцяй гадзіны ў продажы з'яўляецца яшчэ некалькі шэрагаў на адным з сектараў. Гэта здараецца абсалютна нечакана, касіры не ведаюць, ці з'явяцца іншыя месцы ў продажы, не ведаюць нават, колькі ўсяго вольных месцаў.

Калі квіткі заканчваюцца, у чарзе застаецца яшчэ чалавек 40. Хлопец згублена глядзіць на пустое табло касы.

“Я сем гадоў балею за БАТЭ, хацеў патрапіць на гэты матч, безвынікова прастаяў у чарзе амаль тры гадзіны”, — хлопец расчаравана сыходзіць.

Астатнія не спяшаюцца разыходзіцца. Чакаюць, раптам з'явяцца яшчэ квіткі. Касірка кажа, што, магчыма, заўтра перад матчам з'явяцца яшчэ. Але надзея на гэта — як на перамогу БАТЭ.