Беларусь у 2041: Вялікая Беларуская сцяна, мутанты і аграгарадкі

"Я проста падумаў, што магло б здарыцца да 2041 года, калі б усё станавілася усё горш і горш. І вылілася ўсё ў карцінку, што будучае — гэта стабілізацыйныя лагеры і поўная беспрасветнасць. А далей — гэта мая фантазія, мой вопыт працы ў серыі "Метро 2033".

"...Каля Вялікай Беларускай Сцяны нас сустрэнуць сябры. Дваццаць восьмага чэрвеня, ні пазней, ні раней, мы павінны аб'яднацца з часткамі беларускай апазіцыі і ўступіць у горад", — чытаю пачатак новага рамана Сяргея Антонава "Стабілізатар. Мінск 2041".

Краіна абнесеная сцяной ад знешніх ворагаў, бо пасварылася з усімі суседзямі. Вакол прайшла трэцяя сусветная вайна, паўсюль разруха і хаос. Толькі ў Беларусі ўсё стабільна, бо па ёй не паспелі нанесці ядзерны ўдар. Але з-за выбуху другой АЭС тут шмат радыяцыі і з'явіліся мутаны "лявры", якія жывуць як краты, знішчаюць пасевы і нападаюць на людзей.

Сяргей Антонаў: "Як выглядае Беларусь ў 2041 годзе? Пабудаваная для абароны ад знешніх ворагаў Вялікая Беларуская сцяна. Пасада прэзідэнта скасаваная і называецца “Верховный председатель”. Не таму што цяперашні быў раней “председателем”, а як у Савецкім саюзе. Жыве ён у Вялікім актаэдры — гэта Нацыянальная бібліятэка".

З-за выбуху на другой АЭС з'явіліся зоны, куды людзі не ходзяць, бо там мутанты. А стабілізатар — гэта не тое, пра каго вы падумалі, а сінтэтычны наркотык, які дадаюць у вадаправодную ваду, і ўсе ходзяць задаволеныя і ўсміхаюцца. Хаця святло даюць толькі на паўгадзіны, сувязь забароненая, радыё забароненае.

Туды трапляе журналіст Марат Вярбіцкі з нашага часу. Высвятляецца, што ён абраны, і яму трэба вырашыць паядынак паміж Службай нацыянальнай стабільнасці і дэстабіламі — партызанамі.

Адмоўныя героі, па словах аўтара, спісаны з рэальных чыноўнікаў: "Яны пастарэлі да 2041 года, але па-ранейшаму жывыя і па-ранейшаму ва ўладзе". Але хто яны, няхай чытач сам здагадваецца. А вось станоўчых герояў давялося выдумаць, бо няма з каго браць прыклад.

"Звычайна аўтар станоўчага героя з сябе піша, але ў мяне ён занадта смелы і мужны. Адзінае, што спісаў з сябе — ён журналіст".

А вось другі герой, які дапамагае апазіцыі, у выніку аказваецца агентам. Ён таксама выдуманы, такі Джэймс Бонд, але дрэнны.

Нягледзячы на агентаў і здраднікаў, апазіцыя ў канцы перамагае, таго, каго насамрэч не існуе. Людзі перастаюць прымаць наркотык і выходзяць на вуліцы. Але ж які можа быць працяг?

"Далей будзе цяжка. Бязбольны пераход ад дыктатуры да дэмакратыі немагчымы, як бы мы гэтага ні хацелі. Будуць узрушэнні, без іх немагчымы плаўны пераход. У сусветнай гісторыі не было аналагаў бязбольнага пераходу, мала ў каго гэта атрымлівалася, вельмі рэдкія выпадкі".

А вось аб'яднаная апазіцыя пасля перамогі, хутчэй за ўсё, раздзеліцца і пачнецца барацьба за ўладу.

"Аб'яднацца іх прымусілі доўгія гады беспрасветнасці і разумення, што нічога не атрымаецца, калі не аб'яднацца. Калі яны аб'ядналіся, у іх нешта атрымалася. А далей, канечне ж, пачнецца барацьба за ўладу, і, хутчэй за ўсё, апазіцыя зноў раздзеліцца. Напэўна, гэта уласціва людзям — аб'ядноўвацца перад тварам вялікай небяспекі і раз'ядноўвацца, калі ўсё становіцца нармальна".

Падаецца, што ў кнізе сустракаюцца запазычанні з іншых вядомых твораў, напрыклад, галоўны герой, які прыбывае са свайго вымярэння ў іншае, як Неа ці Джон Конар, і ўратоўвае ўсіх.

"Я глыбока ўпэўнены, што ўсё добрае ўжо прыдуманае. І што б ні адбывалася, гэта набор пэўных прыёмаў. Фантастыка — гэта ўсё варыяцыі на тэму Герберта Уэлса. Пабудова любога рамана — гэта як тры мушкецёры. Герой павінен прыбыць, у яго павінна быць дзяўчына, ён павінен выканаць сваю місію".

Фота са старонкі Сяргея Антонава ў Фэйсбуку

 
Сяргей Антонаў пісаў кнігу для выдавецтва АСТ, якое выдае "Метро 2033". Там папрасілі прыбраць вострыя моманты і сказалі, што раман вельмі палітызаваны. Тое самае сказалі і ў выдавецтве "Эксмо".

"Але я адмовіўся, таму што сутнасць акурат у гэтых вострых кутах. Упершыню ў жыцці я нешта напісаў з вострымі кутамі".

Таму было вырашана выкласці кнігу без зменаў для спампоўвання ў інтэрнэце на "ЛітРес". У поўнай версіі раман каштуе 54 расійскія рублі. За тыдзень яго спампавалі каля 30 чалавек. Між іншым, ад сваёй партыі БНФ аўтар рамана ніякіх прапановаў не чуў.

"Толькі цікавіліся... Я б аддаў першы наклад. Але ўсе дадатковыя — толькі па дамове, таму што я вымушаны жыць за гэта. Я жыву за кошт кніг. Мяне нідзе не бяруць на працу вельмі даўно. Я ўсё ж камерцыйны пісьменнік".

Раман ужо паспелі пачытаць некаторыя чыноўнікі ў Беларусі, але пакуль ніякіх праблем з-за яго не было.

"Адзін чыноўнік пацярпеў з-за мяне. Яму сказалі: А вы чыталі "Стабілізатар" Антонава? Вось пачытайце, і зразумееце, за каго вы заступаецеся".