Саладуха: Прыходзьце яшчэ. Я, як доктар, усіх прыму (фота)

09/03/2014 - 09:41

8 сакавіка. Над "Мінск-Арэнай" пралятаюць першыя буслы. А ў “Арэне” Аляксандр Саладуха рыхтуецца да канцэрта сваёй мары.

Доўгі калідор выводзіць нас адразу на мэтра Эдуарда Ханка.

"Ну, па-першае, вялікая зала — гэта ўжо перамога, правільна? — разважае Эдуард Сямёнавіч. — Саша да гэтага імкнуўся, да гэтага ішоў паступова. Па-другое, дата прыгожая, дзве пяцёркі, я дык гэта ўжо прайшоў. Па-трэцяе, дзякуючы Аляксандру, песня "Здравствуй, чужая милая" набыла папулярнасць на тэрыторыі ўсяго былога Савецкага Саюза. І, як пяецца ў маёй песні, "то ли ещё будет ой-ой-ой"".

Артыст выходзіць на сцэну ў 19.30 пасля таго, як тэлеканал АНТ абвяшчае пра запіс канцэрта і абяцае паказаць яго праз некалькі дзён.

У першай песні Саладуха дзякуе Богу за ўсё, што мае. Пасля гэтага выконвае ўсе песні з новага дыска "Верное сердце". Песні на пласцінцы падобныя да экскурсіі па біяграфіі спевака. Глядач даведваецца, што Аляксандр вырас у сям'і ваеннага, што яго родныя мясціны — возера Балхаш, дзе служыў бацька, што гады станаўлення спевака — армія.

Маленькі Аляксандр з мамай

"І па традыцыі, я гляджу, па гэтых прыступках выходзіць знаёмы мне чалавек — аперацыяністка банка, у якім я абслугоўваюся 8 гадоў, Зоя Андрэеўна! — прыкладна такім чынам сустракае Саладуха жанчын з кветкамі. — Папляскайце, калі ласка! Са святам вас, дарагая, са святам вас, мілыя жанчыны! Дзякуй, Зоя Андрэеўна, за вашу цеплыню, дабрыню, чалавечнасць і разуменне".

Відэашэраг канцэрта складаюць здымкі з прыватнага архіва Саладухі, на якіх можна ўбачыць дзіцячыя фота Аляксандра, яго бацькоў, яго дзяцей і важных падзей жыцця. Падчас выканання новага хіта “Моя женщина” на сцэну ўздымаецца жонка Аляксандра Наталля, якая эмацыйна падпявае мужу.

Аляксандр з жонкай Наталляй і дачушкай Варай падчас выканання песні "Моя женщина"

"Страшна прыемна, што беларускі артыст збірае "Мінск-Арэну". Колькі тут? 10 тысяч, напэўна, ёсць! А зала як прымае! Саша — малайчына! Лепшага пакуль няма!" — рэзюмуе Віталь Карпанаў з гурта "Дразды", віншуючы Саладуху з Днём нараджэння.

У другой частцы канцэрта Аляксандр змяняе сіні касцюм на цёмна-шэры і абяцае праспяваць свае "залатыя хіты". Публіка, якая дагэтуль абмяжоўвалася апладысментамі і перакусвала гуркамі, відавочна ажыўляецца і пачынае бадзёра падпяваць Аляксандру. Актывізуецца галёрка, якая часам скандуе “Саша”, а ў партэры робяцца заўважнымі "фрыкі" на чале з беларускай актрысай Юляй Шаўчук у цішотцы з партрэтам Саладухі і надпісам “цэйк ыт ызі гай”. Праўда, Юля кажа, што Саладуха не зразумеў гумару цішоткі. Але падміргнуў і паказаў клас.

Мункі на фоне Аляксандра ад Юлі Шаўчук і Ганны Чыстасердавай

Накал жарсцяў дасягае кульмінацыі на знакамітай “Здравствуй, чужая милая”.

“Вось, дзе б ні спяваў яе, паўсюль аднолькавая рэакцыя публікі, — цешыцца артыст. — Думаю, буду спяваць гэтую песню да канца свайго жыцця. А жыць мне да 90 гадоў”.

Аляксандр любіць лічбы. Аказваецца, канцэрт у “Мінск-Арэне” — 500 па ліку, калі кропку адліку браць за кастрычнік 2005 года. Таксама сёлета стукнула 27 гадоў творчай дзейнасці спевака. А праз тры гады, распавядае Аляксандр, свет будзе адзначаць 30-годдзе яго творчай дзейнасці. А на 10 альбоме 10 песень! Пры гэтым, Саладуха нібы жартам намякае, натуральна, у трэцяй асобе, што “час гэтаму хлопцу даваць народнага”.

На “Винограде” “Арэна” не вытрымлівае, уздымаецца з месцаў і кідаецца ў пляс. Аляксандр правакуе публіку на чарговы біс, увесь час нагадвае пра “вашы рукі”, "ідзе ў народ". Але на песні “Но мы вернёмся, обязательно вернёмся” гледачы выстройаюцца за паліто. Чамусьці, як і на леташнім шматтысячным сольніку ў Палацы спорту, публіка не жадае даслухаць свайго куміра да канца. А Аляксандр услед ёй кідае з надзеяй: “Прыходзьце яшчэ. Я, як былы доктар, усіх прыму”.