“Свабодны тэатр” паказаў у Мінску новы спектакль “Доля ліўня”

Кожная прэм’ера “Свабоднага тэатра” — гэта нешта новае пра нас, жыццё ці грамадства.

Гэта можа быць моцная сацыяльная ды злабадзённая пастаноўка ці сумная пародыя на наша жыццё, альбо імерсійны абсурдысцкі спектакль, дзе гледача далучаюць у сам працэс, робяць адной з дзейных асоб і пастаянна ўзаемадзейнічаюць з ім.

І кожны раз вынікі гэтага чакання здзіўляюць. Так і адбылося гэтым разам, з новым спектаклем “Доля ліўня”.

Калі чуеш назву, адразу спрабуеш уявіць у галаве магчымыя гісторыі. Розум малюе вобразы сумнай сучаснасці, чалавечага адзіноцтва, адчаю, цішыні. Але ўсё мяняецца, як толькі ўсе гледачы займаюць свае месцы ў імправізаванай зале тэатра. У гэты момант гульня пачынаецца. Гледачы аказваюцца самымі непасрэднымі ўдзельнікамі таго, што будзе адбывацца на сцэне.

Уся пастаноўка — гэта адна вялікая змова. Паўсюль вада. Як у фізічным, так і ў метафарычным сэнсе. Акцёр умела ліе ваду, і гэта ў яго выдатна атрымліваецца. Гледачы насцярожана ўслухоўваюцца ў гукі вады, якія ўтвараюць незвычайную мелодыю, а пасля тонуць. Не толькі ў ліўні сэнсаў.

Сэнсы прымушаюць падумаць. Не абавязкова ўслых і гучна, дастаткова і для самога сябе. Ці даўно вы глядзелі на неба? А назіралі за сонцам, якое ярка ружовым дыскам заходзіць за гарызонт? Няўжо ў вас ніколі не было цудоўнага адзіноцтва, поўнай свабоды і асэнсавання свайго жыцця?

Падумайце. Адказы вы, магчыма, атрымаеце, калі завітаеце на спектакль. Толькі памятайце, што, седзячы ў першым шэрагу, вы можаце намачыць ногі. Літаральна.

 ****
 неба над берлінам
 вада (абодва сэнсы)
 не замачыце ногі
 таполя ці вярба
 цішыня
 думай! танцуй!
 час/чаканне
 змова
 разгубленасць/прастата
 перфоманс
 не спрабуйце зразумець!
 заходы і святло
 гледачы — непасрэдная частка спектаклю
 той выпадак, калі цяжка казаць