Кітайскі ўзасос: расійская прапаганда пачала ліслівіць Паднябеснай

Калумністы пракрамлёўскіх выданняў на ўсю моц адпрацоўваюць тэму вялікага "сяброўства" Расіі і Кітая. Тут табе і сумеснае аб'яднанне для "паскарэння заняпаду Захаду", і сумеснае сяброўства з Іранам. А чаго вартая "м'янманская правакацыя" супраць Кітая!

Увогуле, Расія заўсёды і ўсюды сябравала з Кітаем. І вельмі хоча працягваць сябраваць. Гэта лёгка зразумець: хаўруснікаў у Пуціна застаецца ўсё менш і менш, а санкцыі становяцца ўсё больш і больш жорсткімі. Еўрарадыё прачытала ўсё за вас і вылучыла галоўныя наратывы.

Разам да "заняпаду Захаду"

22 сакавіка ў Бруселі прайшла сустрэча кіраўнікоў МЗС краін ЕС, дзе было прынята рашэнне ўвесці абмежавальныя меры ў дачыненні да грамадзян Расіі, Кітая, КНДР, Лівіі і Судана. Расійская прапаганда заявіла, што "само сабой, праблема зусім не ў "правах чалавека", а ЕС ім проста зайздросціць, бо яны "новыя цэнтры эканамічнага росту, фінансавай магутнасці і палітычнага ўплыву".

Так піша Вольга Сухараўская, якая калісьці працавала ва ўкраінскім МЗС. Пасля Рэвалюцыі годнасці ў 2014 годзе яна спешна пакінула Украіну і цяпер піша тэксты для такіх выданняў, як Sputnik. Яна пазіцыянуе сябе як "экспертку па знешняй палітыцы і міжнародных адносінах".

На яе думку, санкцыі ЕС і ЗША — толькі частка палітыкі стрымлівання Расіі і Кітая па блакаванні іх эканамічнага, тэхналагічнага і ваеннага патэнцыялу. Сухараўская цытуе кіраўніка расійскага МЗС Сяргея Лаўрова: "Аб'ектыўным тэндэнцыям станаўлення сапраўды шматпалярнага, дэмакратычнага свету спрабуюць перашкодзіць некаторыя заходнія дзяржавы на чале з ЗША, якія хочуць любой цаной захаваць сваё дамінаванне ў глабальнай эканоміцы і міжнароднай палітыцы, навязаць усім і ўся ўсюды сваю волю і патрабаванні".

Далей публіцыстка расказвае, чаму "ў іх нічога не атрымаецца". Бо "аб'яднаная моц Масквы і Пекіна цалкам здольная сцерці еўрапейскую і амерыканскую эканомікі". Калі ўлады Расіі і Кітая пойдуць на аб'яднанне, то змогуць "паскорыць працэс "заняпаду Захаду".

Для гэтага прапануецца перастаць пастаўляць тытан, паладый, суперпрэсы, цяжкія верталёты, а таксама абмежаваць праграмы касмічнага супрацоўніцтва з краінамі ЕС. А Паднябесная, якая ёсць лідарам па вытворчасці літыю, здольная цалкам пахаваць планы па пераходзе Еўропы на электрамабілі. Вось такія рычагі ўплыву.

Узаемадапаўняючы адно аднаго

Расія рада супрацоўніцтву Кітая з Іранам. Чаму? "Кітай будзе адыгрываць усё большую ролю ў якасці гандлёвага і інвестыцыйнага партнёра для рэгіёна, а Расія — выступаць у якасці палітычнага гаранта (і арбітра) і ваеннага партнёра, які дазваляе арабам аслабіць залежнасць ад ЗША", — мяркуе калумніст Sputnik Пётр Акопаў.

А як жа ўласныя пазіцыі Расіі ў Іране? Кітайцы больш не геапалітычныя сапернікі расіян на Блізкім Усходзе? Акопаў упэўнены: сяброўства і жаданне міру ў праблемным рэгіёне — важнейшыя:

"Іран — ключавая краіна для ўсяго Вялікага Блізкага Усходу, і менавіта Расія і Кітай зацікаўленыя ў змякчэнні супрацьстаяння і прымірэнні паміж Іранам і яго арабскімі суседзямі. У новым дзесяцігоддзі ўплыў Штатаў на Блізкім Усходзе будзе падаць, а Расія і Кітай, наадварот, працягнуць набіраць ачкі і ўзмацняць свае пазіцыі ў рэгіёне, узаемадапаўняючы адно аднаго".

Правакацыя ў М'янме

Расійская прапаганда не абышла бокам захоп улады вайскоўцамі ў М'янме. Нагадаем, хунта скінула ўрад, захапіла ўладу ў краіне і пачала сілай душыць пратэсты: паводле звестак Асацыяцыі дапамогі палітычным зняволеным, за час супрацьстаяння загінулі 618 дэманстрантаў. Для расійскай прапаганды гэта ўсё — правакацыя супраць Кітая, які інвестуе ў М'янму.

"Такім чынам, расстрэл мірных жыхароў 27 сакавіка, у Дзень войска. Загінула ці то 114, ці то 50, ці то 140 чалавек, сярод якіх дзеці. Верыць ці не верыць?" — задаецца пытаннем калумніст Sputnik Дзмітрый Косыраў. А далей задаецца пытаннямі: а чаго гэта ў натоўпе былі дзеці і навошта пратэстоўцы "нападаюць на добра ўзброеных вайскоўцаў", а потым "хаваюцца ў натоўпе"? Гэта, вядома, адразу мяняе справу, бо калі стаіш у натоўпе нахабна, з выклікам і мэтанакіравана, з асаблівым цынізмам, з мэтай выказвання сваёй грамадска-палітычнай пазіцыі — страляць можна на паражэнне.

Калумніста здзіўляе "добра арганізаваны супраціў у ключавых гарадах краіны". Ён як бы падштурхоўвае да высновы, што ўсё спланавана. Хіба гэта стыхійны пратэст? Не! Нечая зладжаная аперацыя.

Далей Косыраў разважае пра тое, ці можна назваць вайскоўцаў, якія захапілі ўладу, хунтай. Бо "вайскоўцы ўсяго толькі выкарысталі сваё канстытуцыйнае права зняць урад, калі палітычная сістэма пайшла ўразнос. А яна туды пайшла". Пратэсты ж, якія пачаліся пасля перавароту, гэта правакацыя, каб разарваць адносіны М'янмы з Кітаем!

І тут пачынаюцца аргументы, да болю знаёмыя беларусам. Тут табе і тэрарызм, і кпіны з мірных пратэстоўцаў, і перакладанне на пратэстоўцаў адказнасці за стан эканомікі. "Гэта, вядома, таксама тэрарызм. [...] Вы настолькі любіце дэмакратыю, што гатовыя падарваць эканамічны патэнцыял уласнай краіны, толькі б расхістаць рэжым і пазбавіць яго падтрымкі звонку. А што да рабочых, дык няхай выходзяць на вуліцы і з голымі рукамі кідаюцца на вайскоўцаў — з іх вінтоўкамі і грузавікамі. Дэмакратыя — штука такая, патрабуе ахвяр".

Хочаце дапамагчы незалежнай журналістыцы? Станьце падпісчыкам на Patreon

Каб сачыць за галоўнымі навінамі, падпішыцеся на канал Еўрарадыё ў Telegram.

Мы штодня публікуем відэа пра жыццё ў Беларусі на Youtube-канале. Падпісацца можна тут.