На "Океане Ельзи" было салодка і без "Дольчэ Віты"

Гурт пачынае канцэрт песняй "Там, де нас нема". Пачатак з такога ўдалага хіта, няхай і 10-гадовай даўніны, падаецца эфектным. За ёй гучаць песні з новага альбому — "Онлайн" і "Надя". Але ці то з-за таго, што гук быў бруднаватым і змазаным (напачатку бас і вакал былі ўвогуле правалены), ці з-за таго, што не ўсе паспелі расслухаць новы альбом, але гэтыя творы падаліся прахаднымі. Па-сапраўднаму канцэрт пачынаецца толькі з чацвёртай песні, таму што песня гэта — "Кавачай".

Святаслаў Вакарчук, відавочна, ў добрым настроі і добрай форме — выключна "українською мовою" лідэр славутага гурта цёпла вітаўся з публікай, аб’яўляў песні і шмат жартаваў.

На хітах "Susi", "Майже весна", "Коко Шанель", зала "завялася", і, адчуваючы гэту энергетыку гледачоў, "завёўся" і сам Вакарчук. Ён насіўся па сцэне ад краю да краю і скакаў праз маніторы, спускаўся да гледачоў і садзіўся на турнікеты агароджы. Сапраўдныя прыхільнікі творчасці "Океана Ельзи"  ведаюць — для шалёнай энергіі Святаслава Вакарчука будзе маленькай любая закрытая пляцоўка.

Пасля песні "Більше для нас" данесліся гукі акустычнай гітары — значыцца, наперадзе лірыка.

"Інакш, музыканты тут, на сцэне, больш не вытрымаюць такога напалу і памруць," — нібыта выбачаўся Вакарчук. — "Гэтую песню мы вырашылі ўключыць у канцэрт літаральна перад "Дольче Віта-турам" па Беларусі. А чаму б не? Спадзяемся, вы яе памятаеце".

Песню "Сьогоднi" у залі, вядома, памяталі і спявалі разам са Святаславам. "Лірычная пауза" зацягнулася ажно на 4 кампазіцыі — новыя песні "Компас" і "Ордени" і улюбёная песня "Друг" з альбома "Модель" прагучалі ў фірменнай манеры Вакарчука: шчыра, з лёгкім надрывам, пранізліва.

"А зараз пачынаем асноўную частку канцэрту", — аб’явіў лідэр "Океана Ельзи". — "І пачнем яе з soft-porno песні".

З такім "анонсам" загучала "Кішка". За ёю “Коли тебе нема” з альбома “Я на небі був” і “Відчуваю” з "Gloria".

"Апошняя перадышка перад боем", — зноў "аб’явіў" Святаслаў Вакарчук і музыканты зайгралі яшчэ адну лірычную кампазіцыю з альбома "Dolce Vita" "На лінії вогню", якую сам Вакарчук параўноўвае з любімай многімі "Відпусти". Дзіўна тое, што няпростую і далёка не самую "хітовую" песню новага альбому зала спявала, ідэальна ведаючы словы. Вакарчук увесь час накіроўваў мікрафон на танцол.

"За што мы любім канцэрты ў Беларусі, асабліва ў Мінску, дык гэта,у тым ліку, за тое, што можна палову канцэрту не спяваць — за цябе гэта робяць гледачы", — смяецца Слава. — "За такі гарны спеў — трымайце порцыю рок-н-ролу!"

Гэтай самай "порцыяй" на заканчэнне сталі "Вище неба", "Той день" і адзіная песня з перадапошняга альбому гурта "Міра" — "Зелені очі" пасля якіх Святаслаў пажадаў гледачам добрай ночы і музыканты хуценька сышлі са сцэны.

Памятаючы досвед канцэрту "Океана Ельзи" у тым жа Палацы спорту ў 2008 годзе, калі гурт тры разы выйшаў на біс, гледачы і не думалі разыходзіцца.

Музыканты не прымусілі сябе доўга чакаць: пад гучныя авацыі яны зноў з’явіліся на сцэне.

"Абсалютная прэм’ера песні", — інтрыгуе Вакарчук. — "Нават музыканты "Океана Ельзи" яе яшчэ ні разу не чулі".

Мы замерлі ў чаканні, я нават на некалькі імгненняў паверыла ў сапраўдны сюрпрыз для сапраўдных, фанатаў, якія усё ж дачакаліся. Як у гэты момант, разганяючы ўсе ілюзіі, загучалі першыя акорды песні, без якой ужо наўрад ці абыдзецца хоць адзін канцэрт — "Без бою". За ёй сінгл і самая "раскручаная" песня альбома "Dolce Vita" — "Я так хочу" і "911" з "Мадэлі".

Канцэрт працягваўся больш за 2 гадзіны. Пасля таго, як гурт выклікалі "на біс" другі раз (з песнямі "Небо над Дніпром" і "Ото була весна!"), падавалася, што на гэтым канцэрт і скончыцца. Што музыканты ўжо не выйдуць, а калі яны ўсё ж выйшлі — што не заспяваюць, таму што спачатку яны толькі кланяліся, дзякавалі і ўсміхаліся.

Але сапраўдныя фанаты упарта не сыходзілі, зала працягвала скандзіраваць "О-Е!"
І "Акіяны" не змаглі адмовіць гледачам у апошняй песні.

"Вельмі не хочацца заканчваць гэты вечар. А мы і не будзем!" — сказаў Святаслаў Вакарчук. — "Але хочацца быць арыгінальнымі — шмат песень мы ігралі на развітанне. Няхай гэтым разам прагучыць вось гэта кампазіцыя" .

Па словах Святаслава Вакарчука, праграма беларускага туру адрозніваецца ад першай часткі расійскага туру гурта:

Святаслаў Вакарчук: "Па-першае, у Беларусі мы сыграем больш песень. А па-другое, мы дадалі некалькі песень з новага альбома, якія нарэшце паспелі развучыць. Напрыклад, на канцэрце ў Гродне нам было вельмі прыемна, што ў горадзе, у якім ёсць свая прыгожая, вялікая рака Нёман, нас папрасілі праспяваць песню "Небо над Дніпром".

Любоў беларусаў да украінскага гурта "Океан Ельзи" і сапраўды нейкая, у добрым сэнсе, экстрэмальная: гурт адпраўляецца ў тур па шасці гарадах Беларусі і амаль паўсюль — аншлагі і задоўга да дня канцэрту прададзеныя квіткі ў велізарныя Лядовыя палацы. Мабыць, гэта нешта ментальнае. Бо падобнага поспеху ў недаверлівых рэгіянальных слухачоў не маюць нават фаварыты беларускага шоў-бізу гурт "Ляпіс Трубяцкой".