Топ-5 серыялаў: вампіры, супергероі, німфаманка, дэтэктывы і нуарныя паліцэйскія

Лета падыходзіць да канца, але гэта не значыць, што вам няма чаго глядзець. Індустрыя серыялаў набірае велізарныя абароты. Дзясяткі новых твораў кожны месяц стартуюць у надзеі стаць папулярнымі. Netflix, HBO, Amazon, YouTube, Disney і нават Apple запускаюць свае ўласныя праекты. Масцітыя рэжысёры, якія да гэтага пагардліва крывіліся ад серыялаў, цяпер самі іх здымаюць. Кінематограф устаканіўся і заняў сваю нішу. А з прыходам стрымінгавых сэрвісаў і новых шляхоў дыстрыбуцыі прагрэсіўнае чалавецтва падсела на серыялы. Еўрарадыё сабрала пяць з тых, з якімі трэба абавязкова азнаёміцца ​​сёлета.

Чым мы занятыя ў цені (What We Do in the Shadows)

Нашумелы ў 2014 годзе фільм новазеландскага рэжысёра Тайка Вайціці "Рэальныя крывасмокі" (у арыгінале What We Do in the Shadows) здабыў свой працяг у серыяле з аднайменнай назвай. Арыгінальны фільм расказваў пра чатырох вампіраў, якія жывуць сумесна ў асабняку ў Уэлінгтане, сталіцы Новай Зеландыі. Зняты ў псеўдадакументальнай манеры, фільм тут жа набраў папулярнасць дзякуючы свайму гумару.

Пасля гэтага была спроба зрабіць спін-оф "Паранармальны Уэлінгтан" — пра двух прыдуркаваты паліцэйскіх, якія патрулююць начную сталіцу і сустракаюць там вампіраў, пярэваратняў, апантаных дэманамі і зданяў. Усё гэта рабілася з відавочнай пародыяй на "Сакрэтныя матэрыялы". Але ён не ўзляцеў. У выніку серыял закрылі пасля другога сезона.

Новы ж паўтарае ідэю фільма: тры вампіры жывуць сумесна ў адным доме. Але цяпер месца дзеяння — Нью-Ёрк. Яны жывуць там некалькі сотняў гадоў, але ў нейкі момант нешта ідзе не так.

Год труса (Year of the Rabbit)

Віктарыянскі Лондан. Брудны, смярдзючы горад, поўны бяздомных дзяцей, забойцаў, мёртвых шлюх і зласлівых бяздомных сабак.

Дактыласкапію і крыміналістычную экспертызу яшчэ не вынайшлі. Паліцэйскім даводзіцца карыстацца старымі праверанымі метадамі: сачэннем, інфарматарамі, з катаваннямі дапытваць сведак, да храбусцення костак і з горам папалам карыстацца знакамітым дэдуктыўным метадам.

Галоўны герой — дэтэктыў Рэбіт. Ён любіць подбухнуть у пабе "Сэр, схавайце х*р" і зламаць пальцы падазраваным. "Год труса" перш за ўсё парадзіруе Шэрлака. Пры гэтым галоўны герой — гэта анты-Холмс. Ён п'яніца, распусны мацяршчыннік, аматар порна-кабарэ і, калі на тое, раздаўбай. І ўсё роўна ён — найлепшы следчы Лондана, проста таму, што астатнія — наогул поўныя ідыёты.

І як звычайна бывае, да яго ў памагатыя трапляе пачатковец — поўная супрацьлегласць: кніжнік і завучка. Таксама да іх далучаецца прыёмная дачка шэфа паліцыі — дзяўчынка з талентам і распуснымі паводзінамі і першая жанчына ў паліцыі краіны. Ім прыйдзецца змагацца з вулічнымі бандамі, прадажнымі палітыканамі і спірытуалістамі-махлярамі.

Пацаны (The Boys)

Частковая экранізацыя серыі коміксаў "Пацаны" (The Boys) пра групу таемных агентаў ЦРУ, якія спрабуюць абмежаваць усёдазволенасць супергерояў. Жывучы як сапраўдныя народныя героі і суперзоркі, людзі з суперздольнасцямі пры гэтым не вылазяць з бардэляў, сядзяць на наркотыках і зарабляюць злачынствамі ў вольны ад подзвігаў час. Што супергероі, што паляўнічыя на іх — аднаго поля ягады.

У серыяле паляўнічыя на супергерояў — гэта проста брыгада аднадумцаў, якія вырашылі разабрацца з "героямі", якія зазналіся. Гэта вар'яцкая і амаральная банда злачынцаў, якая выйшла на паляванне на супергерояў, якія дзесьці накасячылі. Яны пагарджаюць імі. Ды і людзі з суперздольнасцямі нічым не лепшыя за паляўнічых, але з-за славы і ўвагі вымушаныя сачыць за сваёй рэпутацыяй, каб не страціць грошы і прызнанне.

Гэта злосная сатыра на супергероіку: ёсць карпарацыя, якая кантралюе даходы з мерчэндайзу і экранізацый. Яны фактычна прадаюць герояў як прадукты. Самі героі таксама не ідэальныя карцінкі, у іх куча комплексаў і праблем. Гэта як "Захавальнікі" на максімалках і капіталізм, дзе героі не спрачаюцца пра будучыню Зямлі і чалавецтва, а змагаюцца за грошы, прызнанне і карт-бланш на гвалт.

Дрэнь (Fleabag)

Серыял заснаваны на аднайменным монаспектаклі сцэнарысткі і актрысы, якая іграе галоўную ролю, — Фібі Уолер-Брыдж. Спектакль быў пра сексуальна апантаную дзяўчыну, якая страціла сваю найлепшую сяброўку і кампаньёнку Бу: не паспелі яны адкрыць кафэ, як тая трапіла пад машыну. З усхваляванага, а месцамі і лапатлівага маналогу безназоўнай гераіні мы даведаемся пра яе адносіны са сваякамі, праблемы з грашыма і безліч палюбоўнікаў.

Галоўная гераіня раз-пораз па ходзе апавядання робіць для гледачоў рэмаркі аб тым, што адбываецца. Іх тут ледзь не больш, чым саміх дыялогаў. Гэта па-брытанску дасціпны, бадзёры, трохі цынічны і зласлівы серыял пра жыццё сучаснай незалежнай жанчыны ў Лондане.

"Дрэнь" — споведная феміністычная драмедзі, бліжэйшая да перформансу, чым да класічнага серыяла. Спакаваная ў форму камедыйнага сіткома гісторыя пра класічную гераіню-лузершу — німфаманку, young adult, уладальніцу стратнага кафэ ў тэматыцы марскіх свінак, куды прыходзяць, толькі каб зарадзіць гаджэты. Але няўдачы не пазбаўляюць яе ўласнага голасу і пачуцця гумару. Яна не лезе па слова ў кішэню, пры гэтым залазіць не толькі туды. І каментуе, каментуе, каментуе ўсё, што з ёй адбываецца. Напрыклад, сеанс мастурбацыі на выступ Абамы.

Першы сезон выйшаў у 2016 годзе, і серыял нельга лічыць проста вось новым. Але другі сезон выйшаў толькі ў 2019 годзе, і за гэты час ад багацця новых серыялаў можна было забыцца пра такі выдатны і дасціпны сітком. Ды і другі сезон аказаўся не горшым за першы.

Занадта стары, каб паміраць маладым (Too Old to Die Young)

Новы міні-серыял ад дацкага рэжысёра Нікаласа Віндынга Рэфна, вядомага па такіх фільмах, як "Драйв" і "Неонавы дэман".

У серыяле ўсяго дзесяць серый, кожная па паўтары гадзіны. Але па адчуваннях хранаметраж новага твора Рэфна ў дзясяткі разоў большы. Цягучы, павольны, працяжны крымінальны трылер падобны да сюрэалістычнага сну ў няяркіх неонавых колерах. Такое за адзін раз паглядзець не ўсім пад сілу.

Начны Лос-Анджэлес вачыма рэжысёра — гэта месца заняпалых. Галоўны герой — паліцэйскі, які апынуўся ў злачынным свеце, напоўненым наёмнымі забойцамі, якудза, баевікамі мексіканскіх картэляў, рускімі мафіёзі і бандамі падлеткаў-забойцаў.

Рэжысёр раз-пораз адрываецца ад сюжэта дзеля візуальнай асалоды — кампазіцыя, святло і колер выцясняюць традыцыйнае апавяданне, робяць яго неасноўным. Гэта не тыповы серыял, дзе руліць сцэнарыст-шоўранер, які стварае ўсё больш мудрагелістыя спляценні сюжэта. Таму ён яшчэ цікавейшы. Гэты серыял стаў квінтэсэнцыяй унікальнага рэжысёрскага бачання.

Каб сачыць за галоўнымі навінамі, падпішыцеся на канал Еўрарадыё ў Telegram.

Мы штодня публікуем відэа пра жыццё ў Беларусі на Youtube-канале. Падпісацца можна тут.