Рэжым зладзіў "паляванне на ведзьмаў": спецдакладчыца ААН аб сітуацыі ў Беларусі
Анаіс Марэн / reform.by
Палітыка рэжыму ў дачыненні да нязгодных беларусаў падобная на помсту і "паляванне на ведзьмаў", расказала на прэс-канферэнцыі, прысвечанай дакладу аб сітуацыі з правамі чалавека ў Беларусі, спецдакладчыца ААН Анаіс Марэн.
— Спачатку было шмат пераследаў, пагрозы. Цяпер палітыка ўладаў Беларусі падобная на чыстку. Яны хочуць ачысціць грамадзянскую супольнасць ад людзей, якія ім не падабаюцца. Юрыстаў пазбаўляюць ліцэнзій, падатковыя органы прыходзяць з праверкамі [у арганізацыі. — Еўрарадыё].
Рэпрэсіі зазнаюць не толькі беларусы, якія хочуць змены ўлады, але і тыя, хто супраць вайны ва Украіне. Неаслабны ціск змушае людзей з'язджаць. Паводле падлікаў ААН, з 2020 года колькасць мігрантаў можа складаць некалькі сотняў тысяч, аднак дакладную лічбу назваць цяжка.
Няма пацверджанняў, што беларусам патрэбнае бежанства
За мяжой беларусы сутыкаюцца з цяжкасцямі. У тым ліку праз рашэнні ўладаў, якія парушаюць правы тых, хто вырашыў пакінуць Беларусь. Найбольш распаўсюджаная праблема — легалізацыя. Часта беларусы з'язджаюць, калі адчуваюць небяспеку, бачачы арышты калегаў або блізкіх людзей.
ААН асабліва не можа паўплываць на сітуацыю ў Беларусі. Калі прадстаўнікі ААН пішуць у Беларусь з просьбай праверыць, ці не парушаюцца правы асобных людзей, улады апошні год проста іх ігнаруюць. Раней хоць былі адпіскі, што нічые правы не парушаюцца, кажа спецдакладчыца ААН.
А ці можа ААН рэкамендаваць трэцім краінам быць больш лаяльнымі да беларусаў?
— Я не магу казаць пра якую-небудзь краіну дакладна, таму што я спецдакладчыца па Беларусі. На жаль, з 24 лютага былі замарожаныя некаторыя банкаўскія рахункі беларусаў або пагадненні пра студэнтаў былі скасаваныя, гэта значыць беларусы не змаглі атрымаць візы для навучання. Магу рэкамендаваць урадам трэціх краін пачытаць маю справаздачу і дапамагчы беларусам праз арганізацыі, якія займаюцца правамі чалавека. Правы чалавека распаўсюджваюцца на ўсіх. Калі чалавек апынуўся на тэрыторыі вашай краіны, то трэба абыходзіцца з ім адпаведным чынам, — заключае Марэн.
