Таццяна Кібіна: Я цяпер асоба вядомая. Але пастанову № 991 не пісала!
Карэспандэнт Еўрарадыё паспрабаваў запісацца на прыём да чыноўніцы, прозвішча якой пазначанае пад скандальнай пастановай № 991 Неўзабаве пасля з’яўлення пастановы № 991 у інтэрнэце з’явіліся звесткі пра яе меркаваных аўтараў. Сусветнае сеціва прыпісвала дакумент пяру Таццяны Кібінай – супрацоўніцы Ўпраўлення справамі прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. Карэспандэнт Еўрарадыё знайшоў нумар Таццяны Іванаўны і паспрабаваў запісацца да яе на прыём, каб сказаць усё, што ён думае з нагоды няўдалай пастановы.
Зміцер Глінскі: “Добры дзень! Скажыце, калі ласка, ці можна да Кібінай Таццяны Іванаўны на прыём запісацца?”
Суразмоўца: “Таццяна Іванаўна прыёмаў не праводзіць. А хто вы такі, што вы?”
Зміцер Глінскі: “Я проста прачытаў гэтую пастанову і маю колькі прапановаў, каб давесці яе да ладу, так бы мовіць...”
Суразмоўца: “Ведаеце, што? Па-першае, адразу хачу сказаць, што пісаў іншы чалавек. І далей што? Вы хочаце даць парады?”
Зміцер Глінскі: “Ну, так!”
Суразмоўца: “Я хачу сказаць, што чалавек, які займаўся распрацоўкай гэтай пастановы па даручэнні прэм’ер-міністра, зараз у адпачынку. З адпачынка ён вернецца крыху пазней. Калі ў вас ёсць пажаданні – пішыце туды, звяртайцеся ў Савет міністраў пісьмова, і адправяць таму чалавеку, які займаецца гэтым пытаннем, вось і ўсё”.
Зміцер Глінскі: “Дык трэба звяртацца ў Саўмін?”
Суразмоўца: “Калі пастанова Савета міністраў, дык туды і трэба звяртацца”.
Зміцер Глінскі: “А чаму тады Таццяна Іванаўна пазначаная як выканаўца? Я нешта не разумею...”
Суразмоўца: “А вам і не трэба разумець парадак афармлення і прахаджэння дакументаў. Я думаю, вас гэта павінна менш за ўсё турбаваць. Таццяна Іванаўна не з’яўляецца выканаўцам і аўтарам гэтага дакумента”.
Зміцер Глінскі: “Ну, прабачце тады, калі ласка, што патурбаваў...”
Суразмоўца: “Да не, калі ласка! Няма патынняў, можаце звяртацца, але, я ж кажу, па-першае, чалавека няма, з якім вы маглі б пагутарыць...”
Зміцер Глінскі: “Вы маеце на ўвазе, што Таццяны Іванаўны няма?”
Суразмоўца: “Таццяна Іванаўна ёсць! Таццяна Іванаўна – я, калі вас гэта цікавіць! Але я не з’яўляюся аўтарам пастановы, і таму са мной проста няма аб чым размаўляць!”
Зміцер Глінскі: “Ёлкі! Дык навошта ж вас тады ўпісалі туды???”
Таццяна Кібіна: “Ведаеце, не важна, што мяне ўпісалі! Хіба вам цікава як схема працуе – чаму і каго і куды ўпісваюць?”
Зміцер Глінскі: “Але сэнс у тым, што ў сувязі з аўтарам пастановы толькі вашае прозвішча і ўзгадваюць, і таму...”
Таццяна Кібіна: “...пра мяне шмат цікавага пішуць. Ну і што цяпер? Застрэліцца? Што зробіш, што такі парадак і трэба некага ўказаць. Далей што?”
Зміцер Глінскі: “Вам мабыць часта цяпер тэлефануюць?”
Таццяна Кібіна: “Так, я цяпер асоба вядомая”.
Зміцер Глінскі: “Ну добра, прабачце, што патурбаваў”.
Таццяна Кібіна: “Звяртайцеся са сваімі прапановамі ў Савет міністраў – там іх разгледзяць”.
Такім чынам, калі каго і падставілі публікацыяй пастановы № 991, дык гэта Таццяну Кібіну, якая зараз прымае тэлефанаванні ад кожнага, хто шукае аўтараў няўдалага дакумента.
Зміцер Глінскі: “Добры дзень! Скажыце, калі ласка, ці можна да Кібінай Таццяны Іванаўны на прыём запісацца?”
Суразмоўца: “Таццяна Іванаўна прыёмаў не праводзіць. А хто вы такі, што вы?”
Зміцер Глінскі: “Я проста прачытаў гэтую пастанову і маю колькі прапановаў, каб давесці яе да ладу, так бы мовіць...”
Суразмоўца: “Ведаеце, што? Па-першае, адразу хачу сказаць, што пісаў іншы чалавек. І далей што? Вы хочаце даць парады?”
Зміцер Глінскі: “Ну, так!”
Суразмоўца: “Я хачу сказаць, што чалавек, які займаўся распрацоўкай гэтай пастановы па даручэнні прэм’ер-міністра, зараз у адпачынку. З адпачынка ён вернецца крыху пазней. Калі ў вас ёсць пажаданні – пішыце туды, звяртайцеся ў Савет міністраў пісьмова, і адправяць таму чалавеку, які займаецца гэтым пытаннем, вось і ўсё”.
Зміцер Глінскі: “Дык трэба звяртацца ў Саўмін?”
Суразмоўца: “Калі пастанова Савета міністраў, дык туды і трэба звяртацца”.
Зміцер Глінскі: “А чаму тады Таццяна Іванаўна пазначаная як выканаўца? Я нешта не разумею...”
Суразмоўца: “А вам і не трэба разумець парадак афармлення і прахаджэння дакументаў. Я думаю, вас гэта павінна менш за ўсё турбаваць. Таццяна Іванаўна не з’яўляецца выканаўцам і аўтарам гэтага дакумента”.
Зміцер Глінскі: “Ну, прабачце тады, калі ласка, што патурбаваў...”
Суразмоўца: “Да не, калі ласка! Няма патынняў, можаце звяртацца, але, я ж кажу, па-першае, чалавека няма, з якім вы маглі б пагутарыць...”
Зміцер Глінскі: “Вы маеце на ўвазе, што Таццяны Іванаўны няма?”
Суразмоўца: “Таццяна Іванаўна ёсць! Таццяна Іванаўна – я, калі вас гэта цікавіць! Але я не з’яўляюся аўтарам пастановы, і таму са мной проста няма аб чым размаўляць!”
Зміцер Глінскі: “Ёлкі! Дык навошта ж вас тады ўпісалі туды???”
Таццяна Кібіна: “Ведаеце, не важна, што мяне ўпісалі! Хіба вам цікава як схема працуе – чаму і каго і куды ўпісваюць?”
Зміцер Глінскі: “Але сэнс у тым, што ў сувязі з аўтарам пастановы толькі вашае прозвішча і ўзгадваюць, і таму...”
Таццяна Кібіна: “...пра мяне шмат цікавага пішуць. Ну і што цяпер? Застрэліцца? Што зробіш, што такі парадак і трэба некага ўказаць. Далей што?”
Зміцер Глінскі: “Вам мабыць часта цяпер тэлефануюць?”
Таццяна Кібіна: “Так, я цяпер асоба вядомая”.
Зміцер Глінскі: “Ну добра, прабачце, што патурбаваў”.
Таццяна Кібіна: “Звяртайцеся са сваімі прапановамі ў Савет міністраў – там іх разгледзяць”.
Такім чынам, калі каго і падставілі публікацыяй пастановы № 991, дык гэта Таццяну Кібіну, якая зараз прымае тэлефанаванні ад кожнага, хто шукае аўтараў няўдалага дакумента.
