"Паліцыянт спытаў, ці хачу я ракію". Андрэй Гнёт распавёў аб выездзе з Сербіі

Таксама Гнёт расказаў, што паліцэйскі, які яго ахоўваў, прапанаваў пачакаць рэйса ў паліцэйскім участку.

“Я не мог яму адмовіць. І ён прывёў мяне ў той жа пакой, дзе я быў год таму, калі мяне затрымалі ў аэрапорце Ніколы Тэслы. Мінуў год, і я апынуўся ў тым самым пакоі, дзе я сядзеў восем гадзін. Але вялікае адрозненне было ў тым, што ў першы раз са мной абыходзіліся амаль як з жывёлай, а зараз як з блізкім сябрам”.

Яны правялі там паўтары гадзіны, дзе былі іншыя паліцыянты, з якімі Гнёт шмат гаварыў пра палітыку: беларускую і сербскую.

“Сербы – вельмі гасцінны і душэўны народ. Паліцыянт спытаўся, ці хачу я выпіць ракію. Я сказаў: "Так, гэта быў мой першы алкаголь за апошні год". Мяне сустрэлі як сябра, як сапраўднага дарагога госця”.

Справа працягваецца

Пасля гэтага адвакатка Андрэя Гнёта Марыя Колесава-Гудзіліна распавяла, што ягоная справа яшчэ не скончылася.

“Мы ўсё яшчэ чакаем дадатковых дакументаў з Беларусі і павінныя заставацца ўважлівымі да сітуацыі. Нашыя наступныя крокі як адвакатаў павінны быць накіраваныя на тое, каб адсочваць сітуацыю і загарнуць рашэнне аб экстрадыцыі ў Беларусь. На жаль, першапачаткова суды ў Сербіі не ўлічылі кантэкст палітычнага пераследу Андрэя, таму гэтая працэдура працягнулася да гэтага часу”.

Што далей?

Па словах сербскага адваката, Беларусь будзе спрабаваць злоўжываць каналамі Інтэрпола, што можа абмежаваць правы Андрэя на свабоднае перамяшчэнне.

"Барацьба ў прававым полі працягваецца", – сказаў Владзімір Хрле.

Андрэй Гнёт таксама распавёў, што зараз ён будзе "прыходзіць у сябе". Ён падзякаваў нямецкаму ўраду за гэтую магчымасць і сказаў, што будзе мець патрэбу ў міжнароднай абароне.

“Важна разумець, што тое, што адбылося, – гэта вынік вялікай салідарнасці. Толькі дзякуючы салідарнасці людзей і арганізацый мы набралі крытычную масу, і мяне ўдалося выратаваць і вырваць з гэтых лап. Тое, што адбылося з маім вызваленнем і з той камунікацыяй, якая вялася міжнароднай камандай Офіса Святланы Ціханоўскай з адміністрацыяй Вучыча, – гэта быў адзін з фінальных акордаў усяго працэсу”.